[Spoil] New stories in Something About Us

Short fiction spoiler No.1
- There's no another Snape -

ดัมเบิ้ลดอร์ตายแล้ว

ศพของอาจารย์ใหญ่ผู้นี้ถูกฝังอยู่ในสุสานข้างโรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์     เซเวอรัส สเนปเป็น คนลงมือร่ายคาถาปลิดชีพพ่อมดเฒ่าผู้นี้ด้วยตนเองก่อนจะหนีไปเข้ากับฝ่ายมืด   เสียงร่ำไห้ด้วยความอาลัยดังพอๆ กับเสียงสาปแช่งพ่อมดหนุ่ม  กว่าที่ทุกคนจะรู้ว่าสเนปต้องแสร้งทำตัวร้ายกาจก็เหลือกระดาษให้คนอ่าน รู้สึกผิดอยู่อีกไม่มาก  สเนปตายไปก่อนที่ความจริงจะปรากฎออกมาว่าเขานั่นแหละคือผู้ปกป้องไม่ใช่ผู้ ทำลาย   แม้ทุกคนจะสรรเสริญความดีที่เขาทำไว้อย่างยิ่งใหญ่  แต่ก็นั่นแหละ  เปล่าประโยชน์สิ้นดี   เพราะสเนปตายไปแล้ว

บางทีนี่อาจจะเป็นเหตุผลที่จินยองยังไม่ฆ่ามาร์ค

เขา ไม่อยากมานั่งเสียใจทีหลังว่าลงมือกับคนที่ไม่ใช่เหยื่อ  จริงอยู่ที่ปาร์คจินยองไม่เคยทำงานพลาด  เขาเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่ที่ดีที่สุดของหน่วยสืบราชการลับ NIS*   เด็กหนุ่มเฉลียวฉลาดและมีไหวพริบที่เป็นเลิศ  แต่ในกรณีของมาร์คจินยองกลับรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ผิดแปลกไปจากข้อมูลที่ เขาได้รับมา

‘มาร์ค เป็นสายลับของรัสเซียที่ถูกส่งไปอยู่อเมริกาตั้งแต่ยังเด็ก  หมอนี่เข้ามาเกาหลีเพื่อให้ความช่วยเหลือเกาหลีเหนือและจีน  นายต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม’

จิ นยองกางมือออกขนานกับพื้นโลกพลางหลับตาพริ้ม  ยังไม่มีลมจะแอะโชยมากระทบใบหน้า  มีเพียงสัมผัสอบอุ่นทีโอบรอบเอวบางของตัวเองเอาไว้อย่างฉับพลัน  ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ดีว่าใคร  เขาได้กลิ่นน้ำหอมอันเป็นเอกลักษณ์ของอีกฝ่ายตั้งแต่ร่างโปร่งยังไม่ทัน ประชิดตัวเขาเลยด้วยซ้ำ

“มาร์ค”

จิ นยองเริ่มไม่แน่ใจว่าการยอมให้อีกฝ่ายเข้าถึงตัวได้อย่างง่ายดายเป็นหนึ่งใน มาตรการสืบความลับของตนด้วยหรือเปล่า  เขาถามตัวเองอยู่ทุกวันว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากมาร์ครู้ความจริงว่าเขาเป็นใคร  หากมาร์คเป็นศัตรูตามใบสั่งจริงชายหนุ่มย่อมไม่ใช่คนโง่  มาร์คอาจจะฆ่าเขาทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้  หรือในกรณีที่ร้ายแรงกว่านั้น  หากภารกิจของร่างโปร่งสำเร็จ  เพื่อนร่วมชาติของปาร์คจินยองอาจจะล้มตายมหาศาล

ทว่าเขากลับหวงแหนริมฝีปากที่กำลังดูดดึงกันอยู่ตอนนี้เหลือเกิน

สติ ของจินยองพร่าเลือนไปพร้อมๆ กับคำถามที่ว่าชาติมีราคาเท่าไหร่  และเพื่อชาติแล้วเขาจะยอมเสี่ยงฆ่าคนบริสุทธิ์ที่เผลอรับเข้ามาในหัวใจอย่าง กะทันหันได้หรือเปล่า   รสจูบของมาร์คหอมหวานจนเขาผละออกมาไม่ได้แม้แต่เสี้ยววิ   จินยองล้มลงนอนบนเตียงกว้าง  สองมือกอดรัดร่างข้างบนไว้แนบแน่น  เขาหลับตาลง  ตัดสินใจเพิกเฉยที่จะตอบคำถามของตัวเอง  เขาจะไม่ฆ่ามาร์ค

อย่างน้อยก็ในตอนนี้

TBC.









---------------------------    UPDATE! 



Short fiction spoiler No.2
- Dear teacher -

ทุกอย่างมันเริ่มต้นตรงคำถามที่ว่า ‘ถ้าผมทำแบบฝึกหัดแคลลูลัสบทนี้ได้เต็ม  พี่ให้ผมจูบมั้ยล่ะ?’ 


              ใครๆ ก็รู้ว่า ‘ต้วนอี้เอิน’ เป็นเด็กเกเร  การใส่ใจเรื่องการเรียนติดลบจนน่าหนักใจแทนพ่อแม่  ไม่เพียงแต่ดื้อ  เด็กหนุ่มวัย 17 ปีคนนี้ยังขยันมีเรื่องกับเขาไปทั่วไม่เว้นแต่ละวันจนป่ะป๊าต้องออกกฎอัยการ ศึกสั่งยึดค่าขนมทั้งหมดของลูกชาย  และจ้างคุณครูมาสอนพิเศษให้ถึงบ้าน  เช่นนี้แล้ว  เมื่อเด็กหนุ่มหน้าตากวนประสาทเล่นแง่กับเขาขึ้นมาในสัปดาห์ที่สองของการติว เข้ม  ‘ปาร์คจินยอง’ จึงไม่ลังเลเลยที่จะตอบตกลง

จาก การอยู่ด้วยกันมาครึ่งเดือน  ความฉลาดน้อยของอี้เอินเป็นที่ประจักษ์อย่างที่ใบเกรดบอกไว้จริงๆ  โดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์ที่ขาดไปเพียงสองคะแนนก็จะอยู่ในเกณฑ์สอบตก  สำหรับจินยองแล้วคำท้าของเด็กหนุ่มที่อ่อนกว่าเขาถึงแปดปีมีโอกาสสำเร็จแค่ 0.07 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นแหละ  นอกจากจะมีปาฏิหาริย์มาดลให้อี้เอินกลายเป็นไอสไตน์ภายในห้านาที

แล้วจินยองก็ได้รู้ว่าปาฎิหาริย์มีจริง

อี้เอินทำแบบฝึกหัดถูกทุกข้อ  รวดเร็ว  และแม่นยำ

ใน ขณะที่คุณครูหน้าหวานยังนั่งงงกับลูกศิษย์ที่อยู่ๆ ก็ฉลาดขึ้นมาภายในพริบตา  อีกฝ่ายก็ผลักเขาลงไปนอนราบกับพื้นพรมก่อนจะเคลื่อนกายมาทาบทับอย่าง รวดเร็ว  อี้เอินดูไม่เหมือนเด็กอายุสิบเจ็ดปีคนไหนที่จินยองเคยพาลพบมาก่อน  ดวงตาคู่นั้นดูเจ้าเล่ห์และช่ำชองเกินไป  มันเหมือนเสือตอนที่เตรียมตัวกำลังจะตะปบเหยื่อ  ช่วยไม่ได้เลยที่จินยองจะเผลอใจเต้นแรงยามที่เด็กหนุ่มใช้นิ้วไล้ริมฝีปาก ของเขาไปมาราวกับจะขออนุญาต  และเมื่ออีกฝ่ายเริ่มต้นทวงสัญญา   อี้เอินก็ทำให้เขารู้สึกราวกับว่าแท้จริงแล้วคนที่อายุยี่สิบห้าคือเจ้าของ จูบร้อนแรงนี้ไม่ใช่ครูปาร์คที่นอนหายใจระรินอยู่ใต้ร่างของเด็กดื้อ

ผ่าน มาเดือนกว่าแล้วนับตั้งแต่วันแรกที่พวกเขาจูบกัน  อี้เอินยังหน้าด้านหาเรื่องจูบเขาเสมอแม้ว่าจินยองจะไม่เคยอนุญาตและบ่าย เบี่ยงมากแค่ไหนก็ตาม  จนแล้วจนรอดเขาก็แพ้ให้กับเด็กหนุ่มผมแดงคนนี้อยู่ดี  ไม่แพ้สายตาก็แพ้สัมผัส  ไม่แพ้สัมผัสก็แพ้น้ำเสียงเย็นชาที่แฝงไปด้วยความปรารถนาอันร้อนแรง  อี้เอินทำให้จินยองอยากฆ่าตัวตายวันละสามหนทุกครั้งที่ถอนริมฝีปากออกไป  ความรู้สึกผิดกัดกร่อนจิตใจของเขาจนเริ่มเป็นแผลใหญ่

ครู กับลูกศิษย์ไม่ควรมีอะไรที่เกินเลย  แถมยังเป็นการเกินเลยระหว่างเพศเดียวกันอีกยิ่งผิดไปกันใหญ่  ต่อให้ใครจะบอกว่าช่างหัวศีลธรรมสิ  สมัยนี้ใช้แค่หัวใจก็พอแล้วแต่จินยองก็ยังรู้สึกค้านในใจอยู่ดี  บางทีอาจเป็นเพราะเขาโตมาในครอบครัวที่มีความคิดแบบอนุรักษ์นิยม  ชุดความเชื่อข้างต้นจึงเป็นสิ่งที่รบกวนจิตใจเขาตลอดมา  ต่างจากอี้เอินที่เกิดและโตที่อเมริกา  ความเป็นเสรีนิยมแทบจะฝังอยู่ในทุกหยาดหยดโลหิตของเด็กหนุ่ม

เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขามันเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง

แต่ ทุกครั้งที่อี้เอินปรนเปรอเขาด้วยฝ่ามือและจูบร้อนแรง  จินยองก็เลือกที่จะเพิกเฉยต่อความถูกต้องไปโดยปริยาย  เขาหลับตาเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่เริ่มเกินเลยมากขึ้นทุกวัน

ต้วนอี้เอินเป็นคนบาป

ปาร์คจินยองก็เป็นคนบาป

แต่รสชาติของบาปหอมหวานเสมอ



TBC.